PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : دیدگاههای برخی از اندیشمندان جهان درباره سیدالشهداء، حسین بن علی (ع)



محمد سراج زاده
02-09-2010, 10:29 AM
ادوارد گرانویل براون (مورخ، مستشرق و نویسنده انگلیسی قرن بیستم، وی در اثر مشهور خود با نام تاریخ ادبیات پارس می نویسد): «به عنوان یادمان یک واقعه، میدان خونین کربلا که در آن پیکر نوه پیامبر خدا، پس از تحمل تشنگی و مصائب فراوان بر روی زمین افتاده و اطراف او نیز پیکرهای خونین یاران و خویشانش قرار گرفته، کافی است تا در هر دوره از زمان و حتی در بی احساس ترین و بی تفاوت ترین انسانها، عمیقترین احساسات، آتشین ترین اندوه ها و برترین ستایشها را برانگیزد و هیچگاه هیچ مصیبتی در هیچ دوره ای نتواند آن را کم اهمیت نماید. هرساله، در روز دهم محرم، در ایران، هند، ترکیه، مصر و هرکجا که شیعیان وجود داشته باشند این تراژدی بازخوانی می شود».

الفخری (مورخ مشهور جهان عرب): «حادثه کربلا فاجعه ای بس دردناک و دهشتناک بوده که من توان بیان مفصل آن را ندارم. در واقع، هیچ حادثه ای در تاریخ اسلام از آن شرمسازتر نبوده است... آنچه که در کربلا رخ داد جنایت وحشتناکی بوده که روح هر انسانی را سخت آزرده می سازد. من نیز هم اکنون با توصیف این فاجعه سخت در حیرت و اندوه فرو رفته ام».

اقبال لاهوری (اندیشمند، شاعر و سیاستمدار معروف پاکستانی قرن بیستم که نقش به سزایی در استقلال پاکستان از استعمار انگلستان داشت): «امام حسین (ع) ریشه استبداد را تا روز قیامت قطع کرد. او باغ خشکیده آزادی را با شریان خون مقدس خویش آبیاری کرد، و امت خفته اسلام را بیدار نمود. اگر امام حسین (ع) قصد رسیدن به ریاست دنیوی را داشت هیچگاه مسیر مدینه تا کربلا را انتخاب نمی کرد. آن مرد بزرگ به خاطر حق در خاک و خون غلطید. همانا که او بنیان عقیده مسلمانان، یعنی لااله الاالله گشت. (ترجمه بیت شعر اقبال به فارسی:)

من آنم که در رثای شهید کربلا می گریم و در این راه هیچ پاداشی از کسی نمی طلبم».

جواهر لعل نهرو (نخست وزیر فقید هند و از رهبران این کشور در مبارزه علیه استعمار انگلستان، وی در نامه ای معروف خطاب به دخترش می نویسد): «دخترم، من در تاریخ جهان و ملل و اقوام مختلف مطالعات زیادی داشته ام و از ره آورد آن به نتایج و عبرتهای ارزشمندی دست یافته ام که از نتایج آن برای تو می نویسم... دخترم، اگر ملت هند بخواهد از زیر یوغ استعمار چندصدساله انگلستان رهایی یابد، باید همان راهی که حسین بن علی (ع) در هزار و سیصد سال قبل طی نمود را بپیماید».