فردی همسایه ای کافر داشت هر روز و هر شب با صدای بلند همسایه کافر رو لعن و نفرین می کرد!
که خدایا ، جان این همسایه کافر من را بگیر ،
مرگش را نزدیک کن (طوری که مرد کافر می شنید)
زمان گذشت و او بیمار شد .
دیگر نمی توانست غذا درست کند ولی در کمال تعجب غذایش سر موقع در خانه اش ظاهر می شد!
هرروز بر سر نماز می گفت خدایا ممنونم ک بنده ات را فراموش نکردی
و غذای مرا در خانه ام ظاهر می کنی و لعنت بر آن کافر خدا نشناس!
روزی از روزها که خواست برود غذا را بر دارد ،
دید این همسایه کافر است ک غذا برایش می آورد ،
از آن شب به بعد ، هر شب سر نماز می گفت :
خدایا ممنونم که این مرتیکه شیطان رو وسیله کردی که برای من غذا بیاورد .
من تازه حکمت تو را فهمیدم ک چرا جانش را نگرفتی ...
حکایت خیلی از آدمای امروزیه :
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی