هنگامی که به اطراف خود مینگرید، امکان دارد اطلاعاتی که توسط دو چشم خود دریافت میکنید، با هم مغایر باشند. آیا میدانید در اینگونه موارد مغزتان چگونه رفتار میکند؟ آیا گیرندههایی که در مغز قرار دارند، مستقل از هم عمل میکنند یا متأثر از یکدیگرند؟ با انجام آزمایش زیر خواهید فهمید که هر یک از دو چشم چگونه بر دیگری تأثیر میگذارند.

تکه
ای کاغذ را به صورت نواری به عرض تقریبی 4/6 سانتیمتر و طول تقریبی 28 سانتیمتر ببرید. این نوار را پیچانده و با آن لوله ای به قطر 5/1سانتیمتر و طول 28 سانتیمتر بسازید.
آزمایش اول: سوراخی روی دست
لوله را در دست راست خود نگه دارید. در حالی که هر دو چشم خود را باز نگه داشتهاید، با چشم راست به درون لوله نگاه کنید. حال کف دست چپ خود را جلوی صورت آورده و در سمت چپ لوله نگه دارید.
در کف دست خود یک سوراخ خواهید دید. در واقع یکی از چشمها یک دست و دیگری یک سوراخ میبیند.
چشم و مغز شما دو تصویر را با هم ترکیب کرده و یک دست با سوراخی در وسط آن میآفریند!
آزمایش دوم: همپوشانی نقاط
دو لوله کاغذی برداشته و روی دو چشم خود نگه دارید و از درون آنها به پرده سفید (یا دیوار سفید) نگاه کنید. ابتدا یکی از دو چشم را بسته، سپس باز کنید و دیگری را ببندید. آیا روشنی نقطهای که از درون لولهها میبینید، با هر دو چشم یکسان است؟
لولههای کاغذی را حرکت دهید تا قسمتی از دو نقطه روشن روی هم بیفتد. توجه کنید که آن قسمت پرنورتر است.
نقطهها را بهطور کامل روی هم بیاندازید. آیا نقطه ترکیبی، روشنتر از نقاط تنها به نظر میرسد؟
وقتی فقط بخشی از دو نقطه را روی هم میاندازید، چشم و مغز شما نتیجه میگیرند که مجموع دو نقطه روشن باید از یک نقطه تنها روشنتر به نظر برسند. وقتی دو نقطه به طور کامل روی هم میافتند، به نظر می‌‌رسد که مغز شما یکی از آنها را نادیده میگیرد.
آزمایش سوم: دایرهها یا بیضیها
یکی از لولههای کاغذی مدور را روی یک چشم و لولهای که سطح مقطع آن را به صورت بیضی در آوردهاید را روی چشم دیگر بگذارید. با دو لوله به دیوار سفید نگاه کرده و نقاط روشن را روی هم قرار دهید. دایره میبینید یا بیضی؟ جای لولهها را با یکدیگر عوض کرده و آزمایش را تکرار کنید. اگر شما در ابتدا فقط دایره را میدیدید، حال فقط بیضی را میبینید.
مغز و چشمان شما در ادغام کردن تصاویر مشکل دارند. بیشتر اشخاص یک چشم غالب دارند. مغز این افراد تصویری که از چشم غالب میآید را انتخاب میکند. بعضی از افراد هم چشم غالب ندارند و بنابراین دو شکل روی هم افتاده را میبینند. بهترین بازیکنان بیسبال چشم غالبی ندارند.
آزمایش چهار: روشنتر یا تاریکتر؟
یکی از لولههایی را که با ورق کاغذ کامل ساختهاید را برداشته و جلوی یکی از چشمانتان بگیرید و در حالی که هر دو چشمتان باز است، به دیوار سفید نگاه کنید. توجه کنید که نقطه نوری را که از درون لوله میبینید، روشنتر از بدنه لوله به نظر میرسد.
همین کار را با استفاده از لولهای که از نوار باریک کاغذی درست کردهاید، انجام دهید. توجه کنید که نقطه روشن، اینبار تاریکتر از بدنه لوله است.
گیرندههای نوری درون چشم شما، به محض دریافت نور، سیگنالی به مغزتان میفرستند. گیرندهای که نور را دریافت میکند، به گیرنده‌‌های مجاور نیز سیگنالهایی میفرستد که باعث می شود حساسیتشان را نسبت به نور از دست بدهند. وقتی بدون لوله به دیوار سفید مینگرید، یک زمینه با روشنایی یکنواخت میبینید. زیرا همه گیرندهها به طور مساوی تحریک شدهاند. زمانی که شما از درون لولهای که با ورق کاغذی کامل درست شده است نگاه میکنید، نقطه روشن با حلقه تاریک محاصره شده است. چون گیرندههای مرکز شبکیه توسط سیگنالهای حلقهی تاریک بازداشته نشدهاند، نقطه روشنتر به نظر می رسد.
در مقابل از دیوارههای لوله ساخته شده از نوار باریک کاغذی، نور میتابد. وقتی از طریق این لوله (با دیوارههای نازک) نگاه میکنید، نقطه، تاریکتر به نظر میرسد. زیرا نوری که از دیوارههای لوله میتابد، حساسیت گیرندههای مرکز شبکیه شما را میکاهد.
پس نتیجه میگیریم مغز ما اطلاعات دریافت شده توسط چشمهایمان را به طور شگفتانگیزی با هم ترکیب میکند.