مديريت هيدروژن در پالايشگاه

چكيده
در دهه اخير صنعت پالايش در جهان تحت تاثير چندين عامل با افزايش قابل توجه نياز به هيدروژن مواجه بوده است . اولين عامل،سنگينتر شدن نفت خام و افزايش ميزان گوگرد و نيتروژن آن مي باشد . دوم كاهش تقاضا براي سوختهاي سنگين است كه منجر به ايجاد تمهيداتي جهت ارتقاء كيفيت پسماند ها خواهد شد . عامل سوم مقررات و محدوديتهاي زيست محيطي سختگيرانه تر به منظور توليد سوختهايي با آلايندگي كمتر مي باشد. اين عوامل موجب افزايش مصرف هيدروژن در جهت ارتقاء كيفيت محصولات و حذف گوگرد و نيتروژن از آنها مي گردد .افزايش كيفيت سوخت، نيازمند گسترش عمليات تصفيه مي باشد . پالايشگاهها از دو طريق مي توانند جوابگوي اين نياز خود باشند . اول استفاده ازخوراكهايي با ميزان گوگرد كمتر(كه گرانتر هستد) . و دوم تامين هيدروژن از منابع خارجي يا افزايش ظرفيت واحد هيدروژن .در كنار روشهاي فوق، مديريت هيدروژن در پالايشگاه ميتواند راهكاري بسيار مناسب در راستاي كاهش نياز هيدروژن همزمان با حفظ پالايشگ اه در مسير سود آوري باشد .در اين مقاله به ذكر نتايج انجام محاسبات اوليه و ارزيابيهاي اقتصادي مربوط به در نظر گرفتن سيستمهاي مختلف جهت بازيافت و تخليص هيدروژن از جريان گازهاي زائد و ارسال مجدد آن به جريان هيدرون مصرفي در سايتهاي جنوبي و شمالي پالايشگاه تهران پرداخته شده است .

وب سایت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی دشتستان